SprokieslandElke oggend word ek wakker in ‘n sprokiesland. as die son oor die berg breek soos ‘n diamant. Die duiwe koer sagtens buite die ruit en soms waai daar ‘n briesie as ek die deur oopsluit.
Die blomme strek hulle blare wyd en draai hul gesiggies om na die son te kyk. Terwyl ek stap hoor ek die geluide, en ek luister na die woorde wat die wind in my oor fluister.
Die berge begin in die na-middag bloos as die son dit flei en die maan dit troos. Dan sit ek op my stoep met ‘n koppie tee, want ek weet, more begin die sprokie weer. |
|
